Ben kır çiçeklerini sende tanıdım güzel kız.Gülüşünde begonyalar büyüttüm çoğu zaman.Saçlarında menekşe kokulu bir meltem gezinirken.Ben avuçlarındaki mevsimleri ezberlerdim hep.Sen benim çamur çorak geçen çocukluğumdaki en temiz düşüm.Sen benim varoş sokaklardaki en güzel umudum dun.Yıllar geçince anladım da.Meğerse boyumdan büyükmüş düşlerim.belkide bu yüzden çok acıttı düşüşlerim?sanırım biz bu hayatı kuralına göre oynamadık gülüm.çünkü her renkli istop oynadığımızda.Sen zümrüt yeşili derdin de.Benden başka kimse gözlerindeki rengi bulamazdı.Şimdi daha iyi anladım ki o gün o zümrüt yeşili gözlerine dokunsaydım.bugün bu şiir yazılmazdı.Sahildeki Şair Sinan Yıldızlı